Dit onderzoek, uitgevoerd door Dr. Michael R. Swain aan de Universiteit van Miami, had twee hoofddoelen. Allereerst beoogde het een video te produceren die de ernst van brandstoflekkages en ontstekingen vergeleek tussen waterstof- en benzine-aangedreven voertuigen. Ten tweede trachtte de studie te begrijpen waarom waterstofvlammen opgenomen in eerdere experimenten zo duidelijk zichtbaar waren.

De resultaten werden gepresenteerd in een 3,5 minuten durende video, getoond tijdens een bijeenkomst van de National Hydrogen Association in 2001. Hoewel de video de lekkage en ontsteking van brandstof toonde, ontbrak nog een verklarend verhaal. Een toegevoegde narratie met gedetailleerde ongevalsscenario’s en aanvullende beelden van waterstoflekkage werd geadviseerd.

De brandstoflekkagescenario’s werden beschreven: bij benzine ontstond een lek vanuit een geperforeerde brandstofleiding, terwijl bij waterstof de situatie zich voordeed bij het drukontlastingsmechanisme van de tank. De bevindingen wezen uit dat bij waterstoflekkage, vier falende componenten nodig waren voor een ernstig ongeval.

Verder onderzoek betrof de spectrale analyse van waterstofvlammen. Het bleek dat de opvallende zichtbaarheid werd veroorzaakt door natuurlijk zwevend materiaal, met name natrium, dat in de vlam werd meegevoerd. Deze bevindingen, consistent over decennia van testen, werden grondig uiteengezet.

In samenvatting biedt dit onderzoek diepgaand inzicht in eigenschappen van waterstof- en benzinevlammen, en verklaart waarom waterstofvlammen zo goed zichtbaar zijn. De bevindingen zijn essentieel voor het begrip van waterstof als brandstofbron en de daaraan gerelateerde veiligheidsaspecten.