In Europa hebben zich de afgelopen jaren diverse grote, kostbare tunnelbranden voorgedaan, met aanzienlijk verlies aan mensenlevens en schade aan de constructies. Voorbeelden zijn de Kanaaltunnel, Mont-Blanc, Tauern, Kaprun en Gotthard. Dit wijst op tekortkomingen in huidige ontwerpprocedures en de hoge risico’s van mogelijke brandongevallen. Dit vormt de belangrijkste technische beperking van bestaande tunnels.

Het risico op grote branden is sterk verbonden met zeer brandbare voertuigen met een hoog gewicht. Dit kan verminderd worden door de kans op brandgevaarlijke ongevallen te verkleinen, de risico’s van voertuigen en goederen te verminderen, of de gevolgen van een brand te beperken.

Branden in tunnels vormen een groot gevaar voor mensenlevens en veroorzaken kostbare schade aan de infrastructuur. De toename van het wegverkeer, samen met de mobiliteit van gevaarlijke goederen en de ontoereikendheid van de structuren, heeft geleid tot een reeks branden in tunnels met grote schade aan mensenlevens, structuren en economie.

Een ongeval komt vaker voor in tunnels (slechts 0,45% van de snelwegen van AISCAT bevindt zich in tunnels, maar 4,60% van de incidenten gebeurt daar). Dit heeft ernstiger gevolgen voor mensenlevens en economische schade.

Het doel van dit rapport is om aanbevelingen te formuleren voor preventieoplossingen. Hiermee wordt beoogd de kans op brandrisico’s in tunnels te verminderen of zelfs te voorkomen.