Het ontbreekt de Nederlandse brandweer aan wetenschappelijk onderbouwde nationale richtlijnen voor een effectieve, efficiënte en veilige tunnelbrandbestrijding op operationeel niveau. Veiligheidsregio’s hanteren vaak eigen calamiteitenplannen of inzetprocedures, die niet altijd (duidelijk) gebaseerd zijn op wetenschappelijke inzichten en vakliteratuur. Om een meer gefundeerde benadering mogelijk te maken, wordt in deze literatuurstudie gekeken naar de vraag: Wat is er in de internationale en Nederlandse literatuur bekend over de aanpak van tunnelbranden door de brandweer en welke factoren zijn daarbij van belang? Literatuur is gezocht met de sneeuwbalmethode. De bestudeerde literatuur geeft aan dat de volgende factoren belangrijk zijn bij tunnelbrandbestrijding: de keuze van strategie en tactiek, de (on)mogelijkheid om snel voort te bewegen en te werken in met rook gevulde tunnels, fysieke beperkingen (bijv. het beperkte bereik van de straalpijpen), het gebruik van (vaste of mobiele) ventilatiesystemen, het tunneldesign en de gebruikte constructiematerialen. Deze factoren moeten worden meegenomen bij tunnelbrandbestrijding door de brandweer. Deze literatuurstudie behandelt brandbestrijding door de brandweer, geen multidisciplinaire handelingen of procedures.