Hoofdstuk 6.1 concludeert dat de totale emissies van Battery Electric Vehicles (BEV) en Internal Combustion Engine Vehicles (ICEV) vrijwel gelijk zijn, doordat een groot deel van de voertuigemissies niet-uitlaatgasemissies betreft, voornamelijk afkomstig van banden, remmen en slijtage van het wegdek. BEV’s en Plug-in Hybrid vehicles (PHEV) stoten echter meer deeltjes uit door hun hogere gewicht. Dit heeft geen merkbare invloed op de beschikbaarheid.

Brand als gevolg van een incident heeft geen aanzienlijke impact op de totale beschikbaarheid van tunnelsystemen. De waarschijnlijkheid van ontsteking varieert van 2,00% voor BEV’s tot 3,17% voor ICEV. Hersteltijden nemen toe van 30 minuten voor ICEV tot 68 minuten voor EV’s.

Het is voorgesteld om brandbestendige materialen te testen voor veiligheid bij een EV-brand. Op basis van huidige gegevens wordt verwacht dat BEV het aandeel van ICEV zal overtreffen tussen 2034 en 2037.

Zwaardere PHEV en BEV hebben echter een negatief effect op de levensduur van asfalt, met een geschatte slijtagesnelheidstoename van 12,9% bij 100% verzadiging van EV’s. Het vervangingsinterval van DAB-asfalt zal naar verwachting afnemen van 17 jaar in 2022 tot 15,2 – 15,5 jaar in 2040.

FCEV zal naar verwachting geen significant aandeel hebben in de Nederlandse infrastructuur. De toegestane onbeschikbaarheid voor gepland onderhoud in de LTS is 75 uur per jaar, en de totale berekende onbeschikbaarheid stijgt naar maximaal 4 uur en 52 minuten in 2040, een toename van 27 minuten per jaar. Dit heeft geen substantiële invloed op de beschikbaarheid van tunnels. De huidige beschikbaarheidsniveaus kunnen worden gehandhaafd, zelfs als alle voertuigen op de Nederlandse infrastructuur PHEV of BEV zijn.